Saturday, October 29, 2011

Hindi ako nagtatampo, nagtatanim lang ako ng sama ng loob.

Totoo yan.

Kahit napatawad na kita, hindi ko malilimitan ang mga bagay na ginawa mo sa akin, lalo na't alam ko and iyong motibo at ito'y iyong sinasadya.

Kahit batiin mo ako ng matamis mong ngiti, na alam ko na ito'y hindi taos-puso, babatiin kita para sa delikadesa, ngunit hindi mo na makukuha pa ang loob ko na ika'y ngitian ng taos-puso. Sapagkat sa simula pa lamang ay alam ko na ayaw mo akong bumalik at makisawsaw sa inyong magandang pagsasama at guluhin ang inyong kaligayahan.

Alam ko kung bakit ka nakasimangot palagi kapag nandyan ako. Alam ko kung bakit ka nalulumbay sa tuwing magkasama tayo. Kung anu-anong dahilan pa ang iyong sinasabi, ngunit batid ko ang katotohanan. Matindi ang pagseselos mo sa akin.

Sana ay masaya ka na sa aking desisyon at nilulubayan ko na kayo. Sana ay maging maligaya ka na sa aking ginawa na bunga ng iyong kagagawan. Hayaan mo lang ako. Mabubuhay ako nang wala kayo.

Ngunit magkatuluyan man kayo o hindi, hindi mo na maibabalik ang ating pagkakaibigan kailanman.

No comments: